Volop in de coronatijd besloot ik om te stoppen met roken. Door Corona begin je immers te beseffen dat je super voorzichtig bent om
niet besmet te worden en dus in leven wil blijven, maar ik zit dan wel te roken?! Ergens was dit onlogisch voor mij. Je zet je mondmasker op om anderen niet te besmetten, maar ik liet wel iedereen rondom mij meeroken... 
 

Hoe stoppen? De verschillende opties werden overwogen en met behulp van Champix leek mij de beste manier. Een gesprek met een tabakoloog bracht me op het goede pad en gaf me extra aanmoediging. Ook voetballers hebben publiek nodig en de tabakoloog was mijn publiek/supporter.
 

In het begin is het een kwestie van doorbijten, volhouden! Ik kreeg meer smaak van mijn eten, maar begon meer te snoepen om het gemis van iets in mijn mond te hebben te compenseren. De kilootjes lieten niet op zich wachten. Ik begon veel water te drinken, wat ook hielp om de nicotine zo snel mogelijk uit mijn lichaam te krijgen. Naarmate de weken verstreken had ik minder en minder zin in een sigaret. Mijn koffie was ook niet zo lekker meer; voordien dronk ik een hele thermos en nu nog twee tasjes!

 

Mijn supporter moedigde mij aan en feliciteerde mij voor mijn doorzettingsvermogen waardoor ik uiteraard ook fier werd dat ik dit kon. Het begon mij te storen dat er in mijn buurt gerookt werd, het stonk! Heb ik ook zo slecht geroken? Bah, zelfs in de winkel met mijn mondmasker op kon ik ruiken wie wel of niet rookt.

 

Nu zijn we al zeven maanden verder en heb ik al enkele maanden de Champix niet meer nodig gehad. Het snoepen is al veel geminderd en de kilootjes zijn terug aan het zakken. Ik moet niet meer hoesten, heb geen droge mond meer, heb een frisse adem en kan meer bezig zijn. Serietjes op Netflix kijken is ook gedaan. Dit deed ik vooral om mijn gedachten te verzetten om niet aan de sigaretten te kunnen denken. Ik heb dit niet meer nodig én ik leef zonder de sigaretjes! Ik voel me ook beter, het buiten adem zijn is verminderd, maar ik realiseer me wel dat ik veel vroeger had moeten stoppen. 
 

Ik moet zeggen dat de aanmoediging en de felicitaties van Jellien mij er hebben door gehaald. Eerst dacht ik "Wat kan zij mij nu helpen", maar naarmate de tijd verstreek voelde ik me elke keer wel goed na een gesprek met haar. Dus ja hoor het helpt zeker!
 

Ik had tegen iedereen in mijn omgeving gezegd dat ik ging stoppen met roken. In het begin was iedereen sceptisch, maar ondertussen zijn zij het gewoon en wordt er zelfs niet meer over gepraat. Het was niet makkelijk en het vergt veel discipline, maar het lukt! Na meer dan 40j roken én een drietal rookstoppogingen, is het me nu eindelijk gelukt!

 

Bedankt Jellien. Jij geloofde wel in mij en telkens ik je nu zie, doet het me nog altijd deugd dat ik met fierheid kan zeggen "Ik rook nog steeds niet!!!".